σ'αυτον τον κόσμο χωρίς λεφτα είμαστε όλοι ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ! ΚΑΛΩΣ ΗΡΘΑΤΕ ΣΤΟΝ ΑΔΕΙΟ ΚΑΔΟ!
Σάββατο 9 Απριλίου 2011
σημερα λεω να κανω ακροβατικα
πηδω απο την ουρα του διαβολου για να πιαστω στα γενια του θεου
...μα κανω γκελ.
αληθεια , πως θα ΄ταν αραγε ο θεος χωρις γενιαδα?
σε ξυριζω
...και βλεπω στον καθρεφτη εναν ομορφο αντρα.
Α! τελικα εχεις στομα!!!
θελεις ενα τσιγαρο?
θελεις κατι να φας? να πιεις?...αναπνεεις?
καλα πως ζεις? που ζεις? ζεις?
κριμα που δεν μιλας ...τι ουτε κοιτας?
...οι νεκροι ειναι πιο ζωηροι απο σενα
Πως θα υπερασπιστεις τον εαυτο σου απο το δικαστηριο που θα σε περασω?
σε καταδικαζω 4 φορες ....οσα και τα επεισοδια της ''Βιονικης γυναικας''που εχασα
πηγαινοντας στους χαιρετισμους
σε καταδικαζω σε 4 χρόνων Κυριακες....που εστελνες τον ΔΑΣ-ΚΑΚΟ ναμε παρει με τη βια
απο το παιχνιδι για να μασστουρωσω με λογια θυμιατισμενα
4 φορες σε καταδικαζω
οσα τα καρφια και το αγκαθινο στεφανι
η ποινη ειναι..σιωπη
ειναι η τελευταια φορα που σου μιλαω
φευγω παω αλλου να κανω τα ακροβατικα μου
γιατι σαν θεατης .....εισαι ΜΑΠΑ..
Σήκωσες τ΄ άστρα για να δεις
Τι έχει από κάτω
Ωραίος ο παράδεισος
Αλλά με τρύπιο πάτο
Εγώ εδώ… κι αυτό απέναντι.
Ένα καναρίνι , μέσα σε ένα κίτρινο κλουβί
Και οι τοίχοι κίτρινοι…
Και εκεί μέσα στο τίποτα , στο απόλυτο τίποτα… ένα κελάηδισμα
Ευτυχώς που ο ήχος δεν είναι κίτρινος
Ευτυχώς που το μελάνι μου δεν είναι κιτρινο
Ευτυχώς που όλα τα αυτοκίνητα δεν είναι ΤΑΞΙ
Τσαντίζομαι..
Απέναντι σου έρχομαι , … και θα σου βάψω μπλε καναρίνι, κόκκινο το κλουβί και καφέ τους τοίχους.
Θα κάνω το τίποτα σου πολύχρωμο
Φαντάζομαι ότι για σενα θα είναι τρομερό σπάσιμο .. χρώματος
΄΄ω ! το τίποτα μου εχει χρωμα ‘’ (δις)
κατακαημένε πρώην κίτρινε
ανάβω ένα Gauloises… oxi κίτρινο, κόκκινο
σε βλέπω ρε απέναντι, πρώην κίτρινε να περιέχεις
7mg πίσσα
0,6 νικοτίνη
και 9 mg μονοξείδιο
σε σημαδεύω με το δάχτυλο…
ωχ ! …το γαμημένο … μου έβαψε τα δάχτυλα κίτρινα
τελικά παντού εισχωρεί αυτή η μαλακία
εχω απο πανω μου ενα διαολο θεο
και απο κατω χωμα να με περιμενει
ξοδεψα ολο μου ,τον λιγο μου καιρο
να κυνηγαω μιά σκιά που΄ναι κλεμμενη
εχω πιο μεσα μου ενα δευτερο κορμι
που κουβαλαει οσα το πρώτο δεν χωραει
και μες τη δευτερη , μιά τριτη μου ψυχη
μηπως και καποια στον παραδεισο σου παει
ποτε αρχιζει η μοναξια μου σε ρωτω
γιατι το σωμα μου γυρευει μονο εμενα
πως γινεται μες το κελί μου να γυρνω
αφου τα καγκελα ειναι λιμαρισμενα
μιά μυτερη ανασα ολο με τρυπαει
οτι αγαπησα σ΄ενα χαμογελο σου
την εκτη μερα ο θεος με ξεγενναει
..και μ΄αναπνεει μ΄ενα φιλι που΄ναι δικο σου
ΑΓΙΑ
Οταν γινομαι γυναικα
γινεται ασωτη η ψυχη
μιά Βαβέλ μιά Χιροσίμες
τσαλακωνουν το κορμι
μα εγω δεν δινω δραμι
κι άντε φτου κι απ΄ την αρχη
Οταν γινομαι κοριτσι
λιωνω στα χυτηρια
την ψυχη μου την πεταω
μες τα σκοπευτηρια
κι εναν άντρα να μου λυσει
ψαχνω τα μυστηρια
Οταν γινομαι ερωμένη
αγοραζω μ΄ εκπτωση
και πεταω απ΄το κορμι μου
την ψυχη με εκτρωση
αχ! κι αφηνω την καρδια μου
να τα βρει με το κρασι
Οτα γινομαι Αγία
η ψυχη μου μεταλλο
μα να ριξω πριν ανέβω
αλλο ενα βλέφαρο
μία τελευταια γύρα
πριν το φωτοστέφανο
Αφιερωμενο στην Κυρά μου
ζερνταμερί ψιτ ψιτ